Zew krwi (B1)

Zew krwi to krótka powieść przygodowa Jacka Londona, opublikowana w 1903 roku, której akcja toczy się w Jukonie w Kanadzie, podczas gorączki złota w Klondike w latach 90. XIX wieku, kiedy panowało duże zapotrzebowanie na silne psy zaprzęgowe. Centralną postacią powieści jest pies o imieniu Buck, który jest mieszanką owczarka szkockiego i bernardyna. Opowieść zaczyna się na ranczu w Santa Clara Valley w Kalifornii, kiedy Buck zostaje skradziony z domu i sprzedany jako pies zaprzęgowy na Alasce. Pies staje się coraz bardziej prymitywny i dziki w surowym środowisku, gdzie jest zmuszony walczyć o przetrwanie i dominację nad innymi psami. Z czasem Buck stopniowo poddaje się swojemu pierwotnemu instynktowi i polega na wyuczonym doświadczeniu, aby wyłonić się jako przywódca w dziczy. London spędził prawie rok w Jukonie, a jego obserwacje stanowią znaczną część materiału do książki. Historia była publikowana w odcinkach w tygodniku The Saturday Evening Post latem 1903 roku, i została wydana rok później w formie książkowej. Wielka popularność i sukces książki zapewniły Londynowi renomę. Historia została zekranizowana w 1923 roku i od tego czasu doczekała się kilku innych adaptacji kinowych.